Articles

Les petits arrangements d’un grand dépistage

Dans la com­pé­ti­tion inter­na­tio­nale des meilleurs stra­té­gies anti-épi­dé­miques, le Luxem­bourg fait figure de modèle à suivre. Avec 42,9% d’in­fec­tions évi­tées, le dépis­tage à large échelle aurait per­mis au petit pays d’é­vi­ter une catas­trophe sani­taire et éco­no­mique majeure. C’est du moins ce que pro­clament de manière uni­voque la poli­tique et leurs scientifiques.

Selon le lan­gage mili­taire en vigueur, la Task Force scien­ti­fique gou­ver­ne­men­tale aurait pro­fi­té « de la for­mi­dable oppor­tu­ni­té » de « tes­ter pro­gres­si­ve­ment l’ensemble de la popu­la­tion contre le nou­veau coro­na­vi­rus dans un laps de temps rela­ti­ve­ment court ».

Ain­si, une étude scien­ti­fique des spé­cia­listes de la Task Force, parue en mai 2021, mon­tre­rait que le nombre des cas détec­tés n’a pas seule­ment pu être réduit de presque moi­tié, mais qu’il aurait, en cas de dépis­tage obli­ga­toire, per­mis d’é­vi­ter 82,7 % des cas d’in­fec­tion. Mani­fes­te­ment, la démo­cra­tie nuit gra­ve­ment à la santé.

Qu’en est-il alors de cette science qui informe la poli­tique sani­taire ? Une relec­ture cri­tique de l’é­tude scien­ti­fique et de son contexte révèle une situa­tion un peu plus enche­vê­trée que ne le laissent entendre les défen­seurs d’une poli­tique basée sur les faits.  (Lire la suite … )

Billets

L’avenir du futur : sans retour

La ligne direc­trice des mesures sup­po­sé­ment « sani­taires » est clai­re­ment cumu­la­tive : aucune nou­velle mesure, aucun nou­veau masque, test ou vac­cin qui se sub­sti­tue ou rende caduque une mesure pré­cé­dente ou concurrente. 

De fait, toutes les règles, toutes les mesures, tous les inter­dits se com­plé­mentent de manière de plus en plus essen­tielle et s’ad­di­tionnent en un conglo­mé­rat admi­nis­tra­tif de plus en plus confus et absurde.  (Lire la suite … )

Radio

Meenungsfräiheet

Mee­nung­sfräi­heet ass en vun de Gron­drech­ter vun de moderne west­le­chen Demo­kra­tien. Aus­se­rhalb vu Kri­se­si­tua­tioune soll op dëst Recht och net ver­zicht ginn. Mä di Mee­nung­sfräi­heet stellt och en prak­tesche Pro­bleem duer : wa jidd­we­reen seng eege Mee­nung däerf hunn, an déi Mee­nun­gen all ver­schidde sinn, wéi sol­len da gemein­sam Deci­sioune getraff ginn ?  (Lire la suite … )

Ëffentlech Meenung
Radio

Ëffentlech Meenung

Opgrond vun de grousse poli­tesche Revo­lu­tioune vum 18. an 19. Joe­rhon­nert gouf d‘Demokratie am Ufank vum 20.
Joe­rhon­nert gär als Mas­se­phe­no­men inter­pre­téiert. Et sollt een den­ken dat déi spontan
Mas­se­be­wee­gun­gen déi d‘Adelsherrschaft ofges­chaaft hunn, an och nach den Kapitalismus
sollte mat engem Knall ofscha­fen, de wich­teg­ste Grond vun der Demo­kra­tie duers­tel­len.  (Lire la suite … )

Épisodes radio

Gefiller vum Kapitalismus (8/8): Léift als Maart

Di roman­tesch Liib­ha­ber an den Homo Oeco­no­mi­cus, de rech­nen­den Egoist hunn eppes gemein­sam : si sinn allen zwee Variante vun dem nämm­lech­ten eko­no­mes­chen a kul­tu­relle Kontext. 

Mä obwuel se sech am Ufank an oppo­séiert Rich­tunge wen­nen, fan­nen se am Laaft vum 20. Joe­rhon­nert zesum­men. Wann d‘Léift zum Dating-Maart gëtt, ass d‘Zaït vun engem neie rela­tio­nale Modell komm.  (Lire la suite … )

Épisodes radio

Gefiller vum Kapitalismus (7/8): Léift a Geschäft

Ab de 40er Jore vum 20. Joe­rhon­nert gouf d‘Verbindung vu Léift a Kon­sum ëmmer méi enk. Duerch d‘Efforten vun engem neien Typ vu Mar­ke­ting a vun der Fil­min­dus­trie gëtt et ëmmer méi kloer dat d‘Léift och ganz mate­riell eppes kaschte soll. D‘Léift ass dann net méi dat sehnsüch­tegt Emäer­men virum Han­ner­grond vun enger verkläer­ter Natur. Si ges­chitt virum Han­ner­grond, an am Kader vun engem mat Mar­ke­ting-Sym­bo­ler ugeräi­cher­ten Konsumverhalen.

Léif a Ges­chäft récken am Laf vum 20. Joe­rhon­nert ëmmer méi no zesum­men. An dat bis zum Moment wou se sech esou gläi­chen dat eng poli­tesch Eko­no­mie vun der Libes­be­zéiung ents­teet.  (Lire la suite … )

Épisodes radio

Gefiller vum Kapitalismus (6/8): Léift oder Geschäft ?

Egois­tesche Pro­fit, d‘Benotze vun den Anere fir den eege­nen Avan­tage, an den Altruis­mus vun der Léift schéi­nen zwou grond­sätz­lech ver­schid­den Attitü­den duerzestellen. 

Roman­tesch Léift, esou schéngt et, wär also de Contraire vun den Ges­chäfts­be­zéiun­gen. An déi Léift wär doduerch eng Änt­wert op d‘Keelt vun der kapi­ta­lis­tes­cher Kon­kur­renz­welt. An trotz­deem gëtt et do eppes, wat di zwee verbënnt. 

De rech­nen­den Egoist an de ver­léifte Liib­ha­ber sinn näm­lech allen zwee Variante vun der nämm­lech­ter Kul­tur vum Indi­vi­duum. Dofir kën­nen si dann och pro­gres­siv an iwwer­ra­schend Mësch­ve­rhältnës­ser trie­den.  (Lire la suite … )