Autoritär (5/7): Variante vun autoritärer Perséinlechkeet

10 Joer no der Stu­die iwwert Auto­ri­téit a Famill huet en inter­na­tio­na­len an inter­dis­zi­plinä­ren Grupp vu Fuer­scher sech nach emol méi direkt der Fro vum auto­ritä­ren Cha­rak­ter consacréiert. 

Des Etüd, déi zwar säit hirer Verëf­fent­le­chung ëmmer erëm kri­ti­séiert gouf, gehéiert trotz­deem haut nach zu den mees­cht zitéier­ten Tex­ter an der Sozio­lo­gie. Si hat et erlaabt 6 ver­schidde Varian­ten vun auto­ritä­ren Syn­dro­mer aus enger grous­ser empi­res­cher Enquête bei ganz ‹nor­ma­len› Leit eraus ze iso­léie­ren, an ze beschreiwen.

Et han­delt sech hei em en wei­de­ren Ver­such, no den Stu­dien über Auto­rität und Fami­lie, d’Spueren vun der gesell­schaft­le­cher Bestëm­mung bis an den däi­sch­ters­ten Ecken vun der ‹Séil› opzedecken. 

Nicht bloß im Geist, in den Vors­tel­lun­gen, grund­le­gen­den Begrif­fen und Urtei­len, son­dern auch im Inne­ren des Ein­zel­nen, in sei­nen Vor­lie­ben und Wün­schen spie­gelt sich die Klas­se­nord­nung wider, in der sein äußeres Schick­sal verläuft. Auto­rität ist daher eine zen­trale ges­chicht­liche Kate­go­rie.
(Hor­khei­mer, M. (1988). Gesam­melte Schrif­ten Band 3 : Schrif­ten 1931 – 1936.)

Mat dem Begrëff vun der « auto­ritä­rer Per­séin­le­ch­keet » soll­ten déi psy­cho­lo­gesch Dis­po­si­tiou­nen opge­wi­sen ginn, déi eng Per­soun poten­tiell – wann dann och nach déi rich­teg gesell­schaft­lech a poli­tesch Bedin­gun­gen erfëllt ginn – zum faschis­tesch Büro­krat, Fol­terk­necht, Zal­dot oder Poli­ti­ker gi kën­nen loossen.

Des Stu­die wullt, trotz hiren empi­resch-sta­tis­tes­chen Ana­ly­sen, net dat les­cht Wuert iwwer d’Fro vun den psy­cho­lo­ges­chen Dis­po­si­tiou­nen zum Auto­ri­ta­ris­mus aus­schwät­zen, son­dern mat, zu där Zäit nach héich ori­gi­nel­len an expe­ri­men­tel­len Ques­tion­naire- an Inter­view-Metho­den, méi­glech Erklä­run­gen zum Vers­toen vun engem héich kom­plexen Phä­no­men bäidroen. 

Wat och nach haut esou inter­es­sant un dësen Stu­dien bleift, ass hir Bereet­schaft der gan­zer poli­tes­cher, gesell­schaft­le­cher, eko­no­mes­cher an psy­cho­lo­ges­cher Kom­plexi­téit vum Pro­blem an enger vas­ter, inter­dis­zi­plinä­rer Approche Rech­nung ze droen. Domat ënner­schee­den se sech wee­sent­lech vun esou sps­péi­de­ren Stu­dien iwwert Auto­ri­téit wéi dee­nen vum Stan­ley Mil­gram (Obe­dience to Autho­ri­ty) am Ufank vun de 60er Joren, a vum Phi­lipp Zim­bar­do (« Stan­ford Pri­son Expe­riment ») aus dem Ufank vun de 70er, dei mat méi oder wéi­ne­ger mono­kau­sal verein­fach­ten Erklä­rung­smo­del­ler dem Phä­no­men vun der Auto­ri­téit bäi­kom­men wollten. 

Op Radio 100,7 lie­sen a lauschte … »>